 |
Pocałunek
Pocałunek, a cóż to
takiego ?
Coś subtelnego i delikatnego,
Już od dawna nie poczułam smaku Jego.
Nastaje wiosna,
Wszystko się budzi i odmienia.
Pobudza zmysły i pragnienia.
|
|
Lecz u mnie pustka w pragnieniach
mych.
Dziś jestem zdana na WYOBRAŻNIĘ ......
To Pocałunek odbija się, w zielonych oczach mych.
Tak bardzo Teraz Go PRAGNĘ.
Aby był zwykłym dotykiem,
Poruszył zmysły moje uśpione.
Kiedyś, budził we mnie WSTYD I SKRĘPOWANIE.
Dzisiaj MAGIA jego jest poza mym zasięgiem.
Dziś z tęsknotą myślę o NIM.
Jego jest mi najbardziej BRAK.
POCAŁUNEK ...... |
|
 |
To w nim ukrywa się MOC,
Jest aktem pobożności, wyrazem
pokory,
Splotem czułości, pieszczot
odbiciem.
Dowodem Wielkiej Miłości ......
Lecz Jego SIŁA ożywcza,
najbardziej działa na Wiosnę.
Gdy Miłość całuje NAS.
Rozmarzone spojrzenie - łączy
Dusze Nasze
Magiczny przekaz Uczuć Głębokich,
Wprawia NAS w błogości stan.
|
Pocałunek - ładunek czułości,
zmysłowej rozkoszy CZAR.
Kiedy dusza odczuwa, a wargi
przekażą,
Miłość staje się dotykiem,
Dusza z DUSZĄ się zlewa, gdy
Pocałunek wargi splata.
Czym jest ta Magia ?
Czekaniem, marzeniem,
Czy snem o czułości ?
I nagle wszystko się spełnia,
Tak niespodziewanie, bez
przygotowań,
Przez zaskoczenie.
|
|
 |
Miłość moja do Ciebie, to choroba
duszy mej,
Zaczęła się spojrzeniem,
które pragnęło całować Cię.
Mój pocałunek - Błogie
Kochanie,
Poczucie Wiecznej Młodości.
To zaproszenie do Duszy Mej.
Dziś składam Go Tobie na
pożegnanie, abyś poznał Jego MOC.
Mój pocałunek - ten
Pierwszy i ten Ostatni .
Na Naszą Wspólną
« ZŁOTĄ » Noc ...... |
|