Płatki od Ewy

Siła

Mówią do mnie, że jestem Silna,
Lecz to nieprawdą jest.
Silny jest Ten, kto ma tę Siłę.
Silny jest Ten, kto niepowodzenia ustawia na życia szali.
Silny jest Ten, kto trudy życia wymienia na jego utratę ...
Silny jest Ten, kto ma odwagę,
Rozliczyć swe życie życiem.
By ulżyć swemu cierpieniu.
By odejść ... rozwiązać ... co trudne - życia utratą.

Lecz ja siły tej, nie mam w sobie,
Ja pragnę żyć ...
Choć coraz częściej myśl natrętna, nie daje spokoju.
Odejść ... lecz dokąd ?
Czy tam gdzie słońce bije swym blaskiem i trawa wiecznie zielona ?
I wszystko w różowej barwie poświaty ?
Czy tam właśnie znajdę ciszę i spokój.?
A może wpadnę w odchłań głęboką ?
Skąd nie ma powrotu ...
Słaba jestem ... i nie mam odwagi .

Więc jak to jest z tą siłą widzialną, co każdy ją we mnie dostrzega ?
Co czuję - nikt nie zapyta ? Czego tak bardzo mi brak ?
Czy z zaprzeczeniem mym liczy się ktoś ?
Czy słucha mnie, kiedy wołam NIE ?
Jestem dziś słabą istotą ... ma siła zniknęła gdzieś.
I nie potrafię życia zmienić,
Poddaję się,
Zakończyć ... utracić ... i odejść,
Dla kogo ?
I dokąd ?