Oblicze anioła ziemskiego
      
ZIEMSKI ANIOŁ
 
Mam fotografię,
A na niej twarz JEGO,
Twarz i oblicze ANIOŁA ZIEMSKIEGO.
Widzę w niej całe życie,
Myśli, pragnienia, radości,
Zwątpienia ......
Co chcesz mi powiedzieć, ANIELE drogi ?
Doradzić jak żyć ?
Co mówią oczy Twe ?
Bo słowa już wygasły ......
Pozostał po nich ślad, ujęty w kilku wersach ....
To Intruz – nieśmiały,
Wkradł się w mój świat.
Oświadczył, że jestem ANIOŁEM JEGO.
Lecz nie wiedział o tym że,
Jego anioł mało śpi i mało je.
Myśli plączą się w mojej głowie i daleko odszedł dzień.
Gwiazdy patrzą coraz senniej przybliżając błogi sen.
A wierzyłam, że będzie jeszcze piękniej.
Że gdy tylko zechce, mogę przestać kochać Cię.
Lecz nie ! ! !
To niemożliwe jest ! ! !
Bo szalenie wielbię GO.
W sercu mym chowam żal,
Bo Ty nie kochasz mnie.

Myśli me kołyszą się, jak w cichym i słodkim śnie.
Jeśli jesteś mym ANIOŁEM,
Proszę usiądź obok mnie wygodnie i obejmij mnie.
W sercu czuję ból,
W oczach łzy ......
Dlaczego ? Zapewnień potrzeba mi ?
Czy będzie tak, jak obiecałeś ANIELE mój ?
Czy myślałeś o tym, że znów zacznę dzień,
Będąc pewna iż,
Jesteś mym ZIEMSKIM ANIOŁEM,
Na każdy kolejny dzień ...... 
 
Jestem aniołem jego
Copyright © 2004, Ewa Andrzejewska
All rights reserved.
do Ewy