Lawenda
Zamknij je, poczuj.
Widok jak ze snu.
Oczy, a w nich – odcień fioletu.
Kołyszące się na wietrze pola lawendowe.
Czuję woń, która rozbudza zmysły me.
Pragnę zatrzymać ją w sobie.
Zapach lawendy,
A w nim JA i TY,
Przytuleni, zamyśleni .....
Czuję bliskość Twą,
Rozpływam się, w obłoku woni tej.
Moje zmysły unoszą się,
Przykryte woalem fioletu.
Kładziesz głowę na ramieniu mym,
W oddali słychać szum lawendowych pól.
I tak wtuleni w siebie,
Siebie nieświdomi, podążamy odurzeni,
Trwając w lawendowej toni.
Cisza ta kołysze nas, w takt muzyki naszych serc.
Nie zapomni żaden z nas .....
Liliowego dotyku naszych ciał,
I liliowych łez,
Nieziemskiej rozkoszy, co kołysze nas ....
Ta chwila trwa .....
Lawendowej rozkoszy woń, łączy nas.
Delikatny dotyk twój, mego ciała woń,
Ten zapach odurza nas .....
Obudźmy się z liliowego snu,
Powróćmy .....
Widzę obrazek, Nas w nim .....
Lawendowe pole, spójrz,
Gdzieś w oddali JA i TY,
Kobieta i Mężczyzna w liliowej mgle .....
Lawendowy obraz,
malują oczy me
malują oczy me
Przytuleni, zamyśleni
Czuję bliskość Twą
Czuję bliskość Twą
Liliowego dotyku
naszych ciał
naszych ciał
Delikatny dotyk twój,
mego ciała woń
mego ciała woń
copyright
© 2004, Ewa Andrzejewska
All
rights reserved.